Auteur: Ann Sterckx

Deel 1. De gans.

Gisteren (06/06) was het Coachcafé in Leuven. Een mooi initiatief onder leiding van Anne-Marie Walgering en Peter Plusquin. Ik mocht er mijn verhaal over natuurcoaching met de Koraalwaaier brengen. Het oude mystieke Meerdalwoud, in Oud-Heverlee,  werd gekozen als onze ‘place to be’.

Ter voorbereiding vertrok ik al in de namiddag. Met het zalige warme weer, samen met Rudy, het woud gaan verkennen. We lieten hiervoor het geurende lindebloesemende Gent even achter ons.

Eens aangekomen, begaven we ons snel naar het bos. We waren nog maar een paar stappen ver, en werden opgehouden bij de immense vijver. Een trio ganzen met jongen dat er gezellig zat te keuvelen trok onze aandacht. Je kent dat wel, dat luidruchtig, soms gezellig, kwekkend gebabbel van ganzen. Ook al ben ik zo een natuurmens, met ganzen heb ik altijd al een vreemde relatie gehad. Als kind kreeg ik af en toe een beet van een gans. Ik speelde zo graag met hen. We waren toen even groot van gestalte. Het was zo leuk om met hen tikkertje te spelen. Dat was in de periode toen we in de Gers woonden, in het zuiden van Frankrijk. Toen hadden we, als ik me … Lees meer

Ontluikende waterlelies, zachtjes drijvend op de stille vijver. Een waterjuffer strijkt sierlijk neer op het lelieblad. Oogjes duiken op uit het water. ‘Plons’, klinkt het even later. Een kikker. Een koppel eenden vliegt kwakend over mijn hoofd heen. Een zachte bries streelt mijn wang. Op de achtergrond voel ik een aanwezigheid. Ik draai mijn hoofd zachtjes om. Een grazend hert. Nietsvermoedend, voedt ze zich met het lekkere sappige gras. Ik oberveer haar. Hier, op deze plek, voel ik mij thuis. Diep verbonden ben ik met dit gehele ecosysteem van en rond de vijver. Een warm gelukkig gevoel rijst op in mijn hartstreek. Liefde. Als lag mijn vroegere pasgeboren baby in mijn armen. Hoe kan ik anders dan goed voor dit ecosysteem te zorgen? Dit gevoel van verbondenheid helpt mij ook om goed voor mezelf te zorgen. Bij elke nieuwe keuze waar ik voor sta, stel ik me de vraag: is dit ecologisch voor mezelf, voor de ander, de samenleving en de aarde?

We leven in een tijd waarin we de natuur in ons leven beginnen te missen. Mensen zijn op zoek naar een levensstijl die zinvol is en gezond en waarbij de natuur terug een plek krijgt. De huidige toestand … Lees meer

De krantenartikels over loopbaancoaching in de natuur hebben heel wat stof doen opwaaien in de coachwereld. Voorstanders, tegenstanders, sceptici, critici, een heel ecosysteem kwam tot leven. En terecht, als we ons zuiver op de krantenartikels baseren, krijgen we een mager beeld van wat een begeleiding in de natuur inhoudt. Zo fronsten mijn wenkbrauwen ook en rezen er een aantal vragen op.

Waarom lachen we met coaching?

Als ik de krantenartikels en de reacties lees, dan krijg ik het beeld van een coach die adviseert, problemen van de klant oplost en een goede babbel doet met de cliënt. In dit geval zou ik zeggen: kom je zo een coach tegen, wees dan bezorgd. Coachen is een vak. Het is een vak waarbij een jarenlang leerproces en persoonlijke ontwikkeling aan vooraf gaat en dit via degelijke opleiding. In de opleiding heb je kaders meegekregen over het mensbeeld, je bent getraind in coachvaardigheden, je hebt geleerd om kritisch te zijn en je hebt een gefundeerde coachvisie eigen gemaakt. Ook blijft een bekwame coach zich bijscholen op allerlei manieren middels literatuur, intervisies, deelname aan studiedagen, enz … Dus ja, het coachvak mag zeker meer serieus genomen worden.

Als je coach wil worden besef … Lees meer